فهرست مطالب

پژوهش در پزشکی - سال سی و سوم شماره 4 (پیاپی 132، زمستان 1388)

نشریه پژوهش در پزشکی
سال سی و سوم شماره 4 (پیاپی 132، زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/11/20
  • تعداد عناوین: 12
|
  • سیدمحمود طباطبایی، عبدالجلیل کلانتر هرمزی صفحه 205
  • مسعود یاوری، سیداسماعیل حسن پور، محمدرضا قاضی سعیدی، شکوفه حسینی زحمتکش صفحه 214
    سابقه و هدف
    از دست دادن دور کردن و خم کردن مفصل شانه در ضایعات شبکه بازویی زندگی روزمره را تحت تاثیر خود قرار می دهد و چندین روش انتقال تاندون برای اعاده عملکرد شانه از قبیل روش های Bateman، Hartman، Saha و آرترودز مفصل شانه استفاده شده است که خیلی موثر نبوده-اند. در این مطالعه، برای برقراری و اعاده عملکرد مفصل شانه از انتقال آزاد عضله گراسیلیس استفاده شد.
    روش بررسی
    تحقیق به روش کارآزمایی بالینی روی چهار بیمار با آسیب در ریشه های فوقانی شبکه بازویی و به منظور اعاده عملکرد مفصل شانه با استفاده از انتقال آزاد عضله گراسیلیس انجام شد. بیماران با آسیب ریشه های فوقانی شبکه بازویی که زیر 40 سال سن داشتند، ولی ضایعه عروقی و یا محدودیت حرکت در مفصل شانه نداشتند، برای این منظور انتخاب شدند. بیماران پس از انتقال عضله به مدت 3 هفته آتل داشته و سپس به مدت چهار هفته تحت فیزیوتراپی قرار گرفته و به مدت یک سال تحت پیگیری قرار گرفتند و نتایج آن بر روی شکست جراحی و میزان ابداکشن و فلکشن به جلوی شانه مورد ارزیابی قرار گرفت.
    یافته ها
    4 بیمار با میانگین 31 سال مورد بررسی قرار گرفتند. همگی آنها مرد بودند. شکست جراحی وجود نداشت. زمان ایجاد اولین انقباض 8/0±4/3 ماه و میزان ابداکشن برابر 14±90 درجه و خم شدن به سمت جلو شانه نیز حدود 90 درجه به دست آمد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که استفاده از انتقال آزاد عضله گراسیلیس برای برقراری ابداکشن و فلکشن به قدام شانه در صورتی که از تکنیک مناسب استفاده شود، مفید خواهد بود.
    کلیدواژگان: آسیب شبکه بازویی، ابداکشن، فلکشن به جلوی شانه _
  • محمدحسن نمازی، رضا محسنی بدل آبادی، مهندس ناصر ولایی، مرتضی صافی، حبیب الله سعادت، حسین وکیلی، محمدرضا معتمدی، مریم طاهرخانی صفحه 219
    سابقه و هدف
    تنگی شریان کلیه یکی از عوامل هیپرتانسیون ثانویه می باشد. با توجه به عوارض شناخته شده در این بیماران و احتمال تاثیر مثبت و به منظور تعیین تاثیر آنژیوپلاستی شریان کلیه بر عملکرد دیاستولی در بیماران با تنگی شریان کلیه این تحقیق انجام گرفت.
    روش بررسی
    این تحقیق با طراحی کار آزمایی بالینی از نوع مقایسه قبل و بعد بر روی 35 بیمار واجد شرایط انجام شد. بیماران با تنگی شریان کلیه (بالای 70 درصد تنگی در آنژیوگرافی یا بالای 50 درصد با فشار خون کنترل نشده) که تحت آنژیوپلاستی شریان کلیه قرار گرفته بودند، قبل و 6 ماه بعد از آنژیوپلاستی تحت داپلر اکو وTissue Doppler قرار گرفتند و معیارهای اکو شامل Isovolumic Relaxation Time (IVRT)،Deceleration Time (DT)، E/A، E/Ea و عملکرد دیاستولی مورد بررسی و تغییرات آن با آزمون ویل کاکسون مورد قضاوت قرار گرفت.
    یافته ها
    تحقیق بر روی 35 بیمار شامل 11 (4/31 درصد) مرد و 24 (6/68 درصد) زن انجام گرفت. سن بیماران 2/10±6/59 سال بود. آنژیوپلاستی شریان کلیه بر روی IVRT و E/A تاثیری نداشت، ولی DT را به میزان 9/54±9/30 میلی ثانیه (002/0>p) و E/Ea را به میزان 9/0±44/0 (04/0>p) کاهش داد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد که آنژیوپلاستی شریان کلیه تغییری در نوع عمل دیاستولی ایجاد نمی کند، ولی باعث کاهش E/Ea که به عنوان پارامتری جهت ارزیابی عملکرد دیاستولی می باشد، می شود.
    کلیدواژگان: تنگی شریان کلیه، آنژیوپلاستی شریان کلیه، عملکرد دیاستولی
  • نورالسادات کریمان، هانیه طلوعی، رامین آذرهوش، حمید علوی مجد، شراره جان نثاری، مهندس ناصر ولایی صفحه 222
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع و عوارض تشخیص نادرست یا عدم تشخیص پارگی پرده های جنینی (PROM) و نتایج مثبت و منفی کاذب بالای روش های سنتی تشخیصی موجود، این تحقیق با هدف تعیین قدرت اوره و کراتینین ترشحات سرویکوواژینال در تشخیص این عارضه در زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان خاتم الانبیاء شهر گنبد در سال 1387 انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این کارآزمایی بالینی- تشخیصی، 84 خانم باردار تک قلو بین هفته های 41-20 حاملگی با شکایت آبریزش واژینال بررسی شدند. زنان در دو گروه 42 نفری پارگی قطعی پرده های جنینی (PROM) و پرده های جنینی سالم (شاهد) که از نظر سن بارداری همسان شده بودند، قرار گرفتند. ترشحات فورنیکس خلفی واژن با 5 میلی لیتر نرمال سالین استریل تهیه و اوره با روش فتومتری آنزیمی یا اورآز و کراتینین با روش رنگ سنجی شیمیایی سینتیکی ژافه اندازه گیری شد. یافته ها با آمار توصیفی و تحلیلی ارائه گردید.
    یافته ها
    مقدار اوره ترشحات سرویکوواژینال در گروه PROM و شاهد به ترتیب 27/4±7/14 و 5/1±9/2 میلی گرم در دسی لیتر بود. با تعیین حد آستانه ای 7 میلی گرم در دسی لیتر، حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت، ارزش پیشگویی منفی و صحت اوره ترشحات سرویکوواژینال در تشخیص PROM 100 درصد به دست آمد. کراتینین ترشحات سرویکوواژینال در گروه PROM و شاهد به ترتیب 4/0±4/1 و 1/0±2/0 میلی گرم در دسی لیتر بود. با تعیین حد آستانه ای 55/0 میلی گرم در دسی لیتر، حساسیت، ویژگی، ارزش پیشگویی مثبت، ارزش پیشگویی منفی و صحت کراتینین ترشحات سرویکوواژینال در تشخیص پارگی PROM 100 درصد به دست آمد.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد دو روش سنجش اوره و کراتینین ترشحات سرویکوواژینال می توانند به عنوان روش هایی آسان، جدید، سریع و مطمئن جهت تشخیص پارگی پیش از موعد پرده های جنینی مورد استفاده قرار بگیرند.
    کلیدواژگان: پارگی پیش از موعد پرده های جنینی، اوره، کراتینین، ترشحات سرویکوواژینال
  • فاطمه سرلتی، مهندس ناصر ولایی، الهام پاک مهر، کیمیا خوشرو صفحه 228
    سابقه و هدف
    بعضی تحقیقات اخیر تایید نموده اند که کارآیی دستگاه های گلوکومتر در اندازه گیری میزان قند خون لثه حین معاینات معمول پریودنتال دارای کاستی هایی است. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین قدرت دستگاه گلوکومتر Accu-chek در تشخیص قند خون متعاقب probing در مقایسه با گلوکومتر Elite نسبت به روش استاندارد انجام گرفت.
    روش بررسی
    این تحقیق با طراحی تشخیصی (diagnostic) انجام گرفت. 50 بیمار شامل 27 فرد غیردیابتی و 23 فرد دیابتی که حداقل دارای یک ناحیه خونریزی متعاقب probing بودند، در این مطالعه شرکت کردند. پس از انجام تست قند خون ناشتا در آزمایشگاه، در بخش دندانپزشکی، ناحیه مورد نظر ایزوله شده و probing توسط پروب ویلیامز انجام شد. سپس سر حساس نوار در تماس با خون قرار گرفت و میزان قند خون توسط هر دو دستگاه گلوکومتر Accuchek و Elite تعیین گردید. در نهایت تشخیص دیابت به روش های استاندارد گلوکومتر (خون مویرگی انگشت) Capillary Blood Glucose (CBG)وGingival Crevicular Blood glucose(GCBG) با تشخیص قطعی به روش Fasting Plasma glucose(FPG) مورد مقایسه قرار گرفتند و ارزش پیش بینی مثبت و منفی هر یک از دستگاه های گلوکومتر تعیین و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    تحقیق بر روی 50 فرد (28 زن و 22 مرد) با میانگین سنی 3/11±6/39 سال انجام گرفت. ارزش پیش بینی مثبت گلوکومتر Accu-chek و Eliteدر تشخیص دیابت 100 درصد و ارزش پیش بینی منفی آنها به ترتیب 93 و 6/90درصد بود. هم چنین میزان همبستگی آنها عالی و لیکن میزان هم خوانی روش ها و دستگاه ها به لحاظ آماری معنی دار نبود (8/0>P).
    نتیجه گیری
    دقت دو دستگاه مورد مطالعه در اندازه گیری قند خون شیار لثه ای مشابه است و خون شیار لثه ای متعاقب معاینات معمول پریودنتال می تواند وسیله مناسبی برای تشخیص دیابت توسط گلوکومتر باشد، ضمن آنکه روشی آسان و ایمن برای غربالگری بیماران دیابتی در مطب دندانپزشکی می باشد. ولیکن باید در نظر داشت که ارزش پیش بینی منفی تکنیک GCBG از نظر بالینی قابل قبول نمی باشد.
  • لیلا علیدوست، زهرا حاج ابراهیمی، لیلا نجفی، محمدحسین صومی، مریم فیروزی، محمدرضا زالی صفحه 234
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع و روند روبه افزایش هپاتیت مزمن Bو اهمیت درمان و بویژه عوامل مساعد کننده در درمان این بیماران و نقش احتمالی پلی مورفیسم های ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) با بهبودی در این بیماران و به منظور تعیین نقش این پلی مورفیسم ها در درمان مبتلایان هپاتیت B بهبودنیافته و بهبودیافته، این تحقیق در مرکز تحقیقات گوارش و کبد بیمارستان طالقانی انجام شد.
    روش بررسی
    در این مطالعه مورد-شاهدی، 100 بیمار دارای عفونت مزمن هپاتیت Bتحت درمان بهبودنیافته (گروه مورد)، 100 بیمار هپاتیت B بهبودیافته (گروه شاهد اول) و 100 نمونه کنترل سالم (گروه شاهد دوم) که از لحاظ سن و جنس متناسب با افراد مورد بودند، انتخاب شدند. DNAی ژنومی از خون نمونه ها استخراج شد و پلی مورفیسم های زیر در ژن مانوز متصل به لکتین (MBL) به روش PCR-RFLP تعیین گردید: دو جهش نقطه ای در ناحیه پروموتر در موقعیت 550- (GبهC)، 221- (CبهG) و یک جهش نقطه ای در ناحیه غیرترجمه ای 4+ (TبهC) و 3 جهش نقطه ای در کدون های 52،54 و57 در اگزون 1 ژن MBL بترتیب در موقعیت های نوکلئوتیدی 230،223 و239. میزان عدم مواجهه با پلی مورفیسم ها مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    فراوانی آلل T223+ در کدون 52+ در بیماران هپاتیت B مزمن و بیماران خودبخود بهبود یافته به ترتیب 22/0 و 37/0 بود، که حاکی از ارتباط معنی دار بین این پلی مورفیسم در ژن مانوز متصل به لکتین در دو گروه بیماران مزمن و افراد خودبه خود بهبود یافته بود. در ارتباط با سایر پلی مورفیسم ها ارتباط معنی داری در گروه های مورد مطالعه مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    از آنجایی که کدون 52+ ژن مانوز متصل به لکتین ارتباط معنی داری میان بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن با هپاتیت B بهبود یافته دارد، می توان گفت ژنوتایپ هتروزیگوت کدون 52+ (C/T) احتمالا«نقش بازدارنده در مزمن شدن بیماری هپاتیت B دارد.
    کلیدواژگان: مانوز متصل به لکتین، هپاتیت B
  • منوچهر وحید فرهمندی، علی اکبر اسماعیلی جاه، فیروز مددی، سید مرتضی کاظمی، محمدرضا عباسیان، رامین زنگنه، مهندس ناصر ولایی صفحه 241
    سابقه و هدف
    با توجه به شیوع و روند روبه افزایش عمل هیپ و عدم اطلاع از نتایج آن درمرکز آموزشی درمانی اختر و به منظور تعیین نتایج تعویض کامل مفصل ران، این تحقیق طراحی و روی مراجعین به بیمارستان اختر تهران طی سال های 1364 تا 1384 انجام شد.
    روش بررسی
    تحقیق به شیوه مطالعه داده های موجود انجام شد. پرونده بیماران واجد شرایط مورد بررسی قرار گرفت و سن، جنس، اندیکاسیون جراحی، استفاده از سیمان، میزان بقای ده ساله بر مبنای بررسی رادیولوژیک و بررسی بالینی و میزان HHS (Harris Hip Score) بیماران ثبت گردید. بیمارانی که حداقل یک سال پیگیری داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند. میزان بقای ده ساله تعیین شد و نقش عوامل مرتبط با آن بوسیله آزمون کای دو (2χ) و آزمون دقیق فیشر مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    تعداد 235 هیپ در 210 بیمار مورد جراحی قرار گرفت. سن بیماران 8/16 ± 5/55 بود. 49 درصد بیماران مرد و 51 درصد زن بودند. میزان بقای ده ساله بر حسب استفاده یا عدم استفاده از سیمان و نیز معیار سنجش (بالینی و رادیوگرافیکی) بین 85-60 درصد متغیر بود (2/0>P) و میزان HHS برابر 7/15±8/78 بود. جراح، روش جراحی و BMI نقشی در میزان موفقیت درمانی نداشتند.
    نتیجه گیری
    به نظر می رسد میزان بقای تعویض کامل مفصل ران در این بیمارستان کمتر از مطالعات دیگران بوده است و بررسی بر روی علل این امر توصیه می شود.
    کلیدواژگان: هیپ، HHS، بقای ده ساله، تعویض کامل مفصل هیپ
  • آرزو رضازاده، بهرام رشیدخانی، نسرین امیدوار صفحه 246
    سابقه و هدف
    به کارگیری روش تحلیل الگوهای غذایی می تواند با منعکس کردن رفتارهای تغذیه ای افراد، اطلاعات بیشتری را در زمینه اتیولوژی تغذیه ای بیماری های مزمن از جمله چاقی در اختیار محققین قرار دهد. هدف این مطالعه، تعیین الگوهای غذایی غالب و چاقی عمومی و شکمی در زنان بزرگسال ساکن شمال شهر تهران در سال 1386 بود.
    روش بررسی
    دراین مطالعه مقطعی، 460 زن 50-20 ساله ساکن مناطق تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در شمال شهر تهران به روش نمونه برداری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب شدند. دریافت های غذایی در یک سال گذشته با پرسش نامه نیمه کمی بسامد خوراک گردآوری شد. وزن و قد و دور کمر طبق دستورالعمل های استاندارد اندازه گیری و نمایه توده بدن (BMI) محاسبه شد. چاقی عمومی به صورت kg/m2 30 ≤ BMI و چاقی شکمی به صورت دور کمر 88 ≥ سانتی متر تعریف شد. با روش تحلیل عاملی الگوهای غذایی غالب تعیین شدند. رابطه الگوهای غذایی غالب با چاقی عمومی و شکمی با روش رگرسیون لجستیک بررسی شد.
    یافته ها
    دو الگوی غذایی غالب الگوی شامل غذایی سالم و الگوی غذایی ناسالم شناسایی شدند. بعد از تعدیل اثر عوامل مخدوش کننده، افرادی که در بالاترین چارک الگوی غذایی ناسالم قرار داشتند، به طور معنی داری احتمال بیشتری برای ابتلا به چاقی عمومی (نسبت شانس: 70/3، 01/0>P) و چاقی شکمی (نسبت شانس: 01/4، 01/0>P) داشتند و افرادی که در بالاترین چارک الگوی غذایی سالم قرار داشتند، احتمال کمتری برای ابتلا به چاقی عمومی و چاقی شکمی داشتند.
    نتیجه گیری
    الگوهای غذایی غالب زنان مورد مطالعه با چاقی عمومی و چاقی شکمی مرتبط بود. انجام مطالعات آینده نگر برای تایید این یافته ها ضروری است.
    کلیدواژگان: الگوی غذایی، تحلیل عاملی، چاقی عمومی، چاقی شکمی، زنان
  • فاطمه ناهیدی، نورالسادات کریمان، ناصر ولایی، زهرا فضلی صفحه 258
    سابقه و هدف
    با توجه به افزایش فزاینده تعداد زنان یائسه در دنیا و افزایش امید به زندگی تا حدود 75 سال و عوارض متعدد ناشی از بروز یائسگی بویژه یائسگی زودرس و همچنین نقش بسیار حساسی که زنان در استحکام خانواده دارند، این مطالعه برای تعیین شیوع سن یائسگی و عوامل مرتبط با آن برروی زنان سطح شهر تهران در سال 1384 انجام گرفت.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 1500 زن 55-45 ساله ساکن در 100 بلوک از بلوک های شهر تهران که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده بودند، بررسی شدند. زنان باید حداقل از 10 سال گذشته در یکی از مناطق 22 گانه شهر تهران ساکن بوده و سابقه عمل جراحی رزکسیون تخمدان یکطرفه یا دو طرفه، رحم برداری، سرطان، بیماری های قلبی- عروقی، دیابت، فشار خون، بیماری عصبی، بستری در بیمارستان و مصرف داروهای هورمونی نمی داشتند. ابزار مطالعه پرسش نامه ای بود که به روش مصاحبه تکمیل شد. از اعتبار محتوی جهت اعتبار واز آزمون مجدد برای پایایی آن استفاده شد. مشخصات فردی و شیوع سن یائسگی در نمونه ها تعیین و میزان واقعی آن برآورد شد و عوامل مرتبط با سن یائسگی از طریق نرم افزار SPSS تحلیل آماری شد. برای تعیین ارتباط بین متغیرها از آزمون های t، آنالیز واریانس یک راهه، آزمون کای دو استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین سن زنان مورد مطالعه 4/3±4/49 سال، سن اولین قاعدگی 6/1±5/13 سال، سن ازدواج 7/4±9/18 سال، سن اولین حاملگی 7/4±6/20 سال و میانگین تعداد فرزندان 68/1±75/3 نفر بود. سن یائسگی در زنان یائسه شهر تهران 9/3±13/47 سال بود که با احتمال 95 درصد سن واقعی یائسگی زنان شهر تهران در محدوده 8/46 تا 2/50 سال قرار داشت. عوامل موثر بر کاهش سن یائسگی شامل مصرف سیگار، تحصیلات پایین زنان و همسران آنها، مصرف قرص های ضد بارداری و طول مصرف آن، نحوه تصرف منزل مسکونی و سابقه یائسگی زودرس در فامیل نزدیک بود.
    نتیجه گیری
    سن یائسگی در زنان ایرانی در مقایسه با کشورهای توسعه یافته بسیار پایین است. با توجه به اینکه عوامل متعدد مرتبط با آن شناخته شده است، ولی در این زمینه تناقضاتی وجود دارد؛ در نتیجه انجام تحقیقات بیشتر در نقاط مختلف کشور لازم و ضروری است.
    کلیدواژگان: سن یائسگی، عوامل مرتبط، زنان یائسه
  • علی دباغ، مسعود قربانلو، مهران طاهریان، سید مهدی حسینی، علی اکبر توکل پور، سید سجاد رضوی، حمیدرضا اصلانی صفحه 265
    سابقه و هدف
    دردهای حاد پس از عمل یکی از بدترین دردهایی است که انسان ها تحمل می کنند و این درد هر قدر شدیدتر باشد، پاسخهای همودینامیک و متابولیک نامطلوب تری برای بیماران ایجاد می نماید. هدف از این مطالعه، بررسی شیوع روش های بی دردی بعد از عمل الکتیو ارتوپدی در بیمارستان آیت الله طالقانی بود.
    روش بررسی
    در این مطالعه توصیفی، 100 بیماری که تحت عمل جراحی الکتیو ارتوپدی قرار گرفته بودند، از نظر شیوع و شدت درد و شیوع کاربرد روش های بی دردی بعد از عمل الکتیو ارتوپدی بررسی شدند. شدت درد بیماران با کمک مقیاس دیداری درد (Visual Analog Scale) اندازه گیری شد.
    یافته ها
    68 بیمار (68 درصد) نیازمند درمان درد نشدند. شایع ترین روش مورد استفاده جهت بیهوشی، روش بیهوشی عمومی و پس از آن روش بیهوشی نخاعی بود. شایع ترین روش بی دردی، استفاده از اثرات باقی مانده روش اسپاینال بود.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که لازم است به میزان گسترده تری از روش های بی دردی پس از عمل جراحی استفاده کرد و این موضوع، نیازمند دقت نظر و بازنگری در روش های مرسوم بی دردی پس از عمل جراحی است.
    کلیدواژگان: درد حاد، بی دردی، بیهوشی، ارتوپدی
  • روح الله دهقانی، مهندس ناصر ولایی صفحه 269
    با توجه به اهمیت پزشکی و درمانی کژدم ها در طب سنتی ایران و شناخت عوارض و تظاهرات بالینی بیان شده در این منابع، گوناگونی و کاستی های موجود در نحوه پیش گیری، کنترل و درمان، ضمن مروری بر درمان گزش کژدم-زدگی به روش سنتی به نقد و بررسی آن اقدام گردیده است. هدف از این مطالعه بررسی نظرات و شناساندن هر چه بیشتر طب ملی و سنتی در کنترل این جانوران زهری می باشد. تحقیق به روش مروری از نوع تشریحی انجام گرفت. با کاربرد واژه های کلیدی در اینترنت و سایت های مرتبط و استفاده از مجلات علمی پژوهشی داخل کشور و هم چنین با استفاده از منابع طب سنتی در ایران جستجوی مقالات و پژوهش ها انجام شد. در نهایت منابع واجد شرایط انتخاب و ضمن نقد و بررسی این مطالعات به ارائه راه حل های مشکل مزبور در درطب سنتی ایران اقدام گردید و یافته های بدست آمده در قالب یک مقاله مروری ارائه گردید. قدمت کژدم زدگی برابر با تاریخ ایران زمین است و انعکاس آن در منابع طب سنتی ابعاد وسیعی دارد. طب سنتی در این مورد نظراتی دارد که در مواردی متعدد می تواند راهگشا باشد. نگرش جدید به این مسئله با توجه به منابع طب سنتی، موجب ارتقای کنترل و پیشگیری از کژدم زدگی می شود. در نتیجه مسئولین و پژوهشگران را به طرف کاهش موارد و یا عوارض ناشی از آن بر اساس منابع سنتی پزشکی که گامی در جهت خود باوری ملی است، رهنمون می گرداند.
    کلیدواژگان: گزش، کژدم، پزشکی سنتی، ایران
  • سید سجاد رضوی، افسانه صادقی، احمد اقبالی، شهرام صیادی، مهشید طالبیان صفحه 280
    سابقه و هدف
    انسفالیت ساقه مغز بیماری ناشایعی است که به دنبال عفونت ایجاد می شود، اما بروز بیماری به دنبال ابتلا به ویروس جدید آنفلوانزای (H1N1) A در دنیا نادر و در ایران نیز اولین موردی می باشد که به گزارش آن اقدام شده است.
    گزارش مورد: پسر 10 ساله ای با علائم ضعف عضلانی پیشرونده، کاهش سطح هوشیاری و تب به بیمارستان مراجعه نموده و به دلیل نیاز به حمایت تنفسی، تحت ونتیلاسیون مکانیکی قرار گرفت. نتایج CT اسکن مغز و الکتروانسفالوگرام (EEG) طبیعی بود، اما در MRI، انسفالیت ساقه مغز گزارش شد. تست سرولوژیک PCR تشخیص آنفلوانزای (H1N1) A را مشخص کرد. بیمار پس از 27 روز بستری بدون مشکل نورولوژیک خاص از بیمارستان مرخص شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به شیوع و روند رو به افزایش آنفلوانزای نوع (H1N1) A، بررسی بیماری های همراه آن را توصیه می نماید.
    کلیدواژگان: انسفالیت، ساقه مغز، آنفلوانزای (H1N1) A
|
  • Masoud Yavari *, Seyed Esmail Hassanpour, Mohammad Reza Ghazi Saeidi, Shokoufeh Hossseini Zahmatkesh Page 214
    Abstract
    Background
    Loss of active abduction and forward flexion of shoulder in brachial plexus injury (BPI) is a severe disability in daily life and employment. Several methods of tendon transfer, such as Saha, Hartman and Bateman procedure, have been described with a limited function. In this study, 4 cases treated with functioning free Gracilis muscle transplantation for BPI were reported.
    Methods
    In this clinical trial, four patients with upper roots of brachial plexus injury treated with functioning free Gracilis muscle transplantation were studied. Patients lower than 40 years and without vascular injury or limitation of shoulder were enrolled in the study. After muscle transplantation, patients had splint for 3 weeks. They received physiotherapy for 4 weeks, and then were followed up to evaluate failure of surgery and active abduction and forward flexion of shoulder for one year.
    Results
    4 patients with mean age of 31 years were studied. All of them were male. Time to first contraction was 3.4±0.8 months. The mean shoulder abduction and forward flexion due to free Gracilis muscle transplantation was 90◦±14◦ and about 90◦, respectively.
    Conclusion
    It seems that functioning free Gracilis muscle transplantation has satisfactory results on increasing shoulder abduction and forward flexion
  • Mohammad Hassan Namazi *, Reza Mohseni Badalabadi, Naser Vallaei, Morteza Safi, Habibollah Saadat, Hossein Vakili, Mohammad Reza Motamedi, Maryam Taherkhani Page 219
    Abstract Backgraound: Renal artery stenosis is a cause of secondary hypertension. Regarding known complication of this disease and possible positive effects of renal artery angioplasty on diastolic function, this study performed among patients with renal artery stenosis.
    Methods
    This clinical trial, with before and after design, was performed on 35 eligible patients. Patients with renal artery stenosis (70% stenosis alone, or 50% stenosis with uncontrolled hypertension) which underwent stent– supported precutanous transluminal renal angioplasty (PTRA) were evaluated by Doppler echo and tissue Doppler before and six months after angioplasty. Isovolumic Relaxation Time (IVRT), Deceleration time (DT), E/A, E/Ea and diastolic function were studied. Data were analyzed by Wilcoxon test.
    Results
    35 patients, including 11 male (31.4 percent) and 24 female (68.6 percent), with mean age (± standard deviation) of 59.6±10.2 years were studied. Renal artery angioplasty doesn’t affect on IVRT and E/A, but it decreased DT and E/Ea to 30.9±54.9 milliseconds (p< 0.002) and 0.44±0.9 (p< 0.04), respectively.
    Conclusion
    It seems that renal artery angioplasty doesn’t alter type of diastolic function, but it decreases E/Ea, as a parameter representing diastolic function.
  • Nourossadat Kariamn *, Haniye Toloui, Ramin Azarhoush, Hamid Alavi Majd, Sharareh Jan-Nesari Page 222
    Abstract
    Background
    Regarding to prevalence and complications of no- or mis- diagnosis of premature rupture of membrane (PROM), and also high rate of false positive and negative results of traditional diagnostic methods, this study was designed to evaluate diagnostic values of urea and creatinin values of cervicovaginal discharges in determining of PROM in pregnant women referred to Khatam-ol-Anbia hospital, Gonbad, Iran in 2008.
    Methods
    In a clinical trial- diagnostic study, 84 pregnant women with gestational age of 20-41 weeks and chief complaint of watery vaginal discharge were studied. They divided in two groups of PROM (n=42) and intact membrane (n=42) matched by gestational age. Secretions of posterior phornix of vagina were collected by 5 milliliter normal saline. Urea value was measured by enzymatic photometry or urease, and creatinin value was determined by Jaffee synthetic chemical colorimetry. Data were analyzed by descriptive and analytic statistics.
    Results
    Urea value of cervicovaginal secretions in PROM and control groups was 14.7±4.27 and 2.9±1.5 mg/dL, respectively. Regarding to cut-off of 7 mg/dl, sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and accuracy of urea of cervicovaginal discharge was 100 percent in diagnosis of PROM. Creatinin value of cervicovaginal secretions in PROM and control groups was 1.4±0.4 and 0.2±0.1 mg/dL, respectively. Regarding to cut-off of 0.55 mg/dl, sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and accuracy of creatinin of cervicovaginal discharge was 100 percent in diagnosis of PROM.
    Conclusion
    It seems that measuring urea and creatinin of cervicovagal discharge can be used as a simple, new, rapid and reliable method to diagnose premature rupture of membrane in pregnant women
  • Fatemeh Sarlati *, Naser Vallaei, Elham Pakmehr, Kimia Khoshroo Page 228
    Abstract
    Background
    Recent studies have assessed the validity of glucometer devices in estimating the glucose level of gingival blood during routine periodontal examination (Bleeding On Probing). The purpose of this study was to evaluate whether blood oozing from gingival tissues during routine periodontal examination can be used for determining glucose levels by comparing it with laboratory measurements and standard glucometer method using two different glucometers.
    Methods
    50 patients (27 nondiabetic, 23 diabetic mean age 39/6 ± 11 years), with at least on site of adequate bleeding upon probing, participated in this study. At first the F.P.G test was done in the laboratory, Then the patients were referred to dental department. A site with profuse BOP was chosen for glucose determination. After isolating the appropriate site, probing was performed with Williams probe and then the sensitive tip of the strip was exposed to blood; Consequently, the amount of blood glucose (G.C.B.G) was estimated by the devices. Diagnosis of diabetes by conventional capillary fingerstick blood (C.B.G) and Gingival crevicular Blood glucose (G.C.B.G) techniques were compared with the standard technique of Fasting Plasma Glucose (FPG) and the positive predictive values and the negative predictive values were measured.
    Results
    The positive predictive value of Accu-chek and Elite glucometers were %100 and the negative predictive values were 93 and 90.6 percent respectively. The values also showed a very high intrapatient correlation.
    Conclusion
    The results suggested that gingival crevicular blood glucose measurements by both devices can provide an acceptable blood sample for diagnosis of diabetes. In addition, this technique is safe and easy to perform in dental office for diabetes mellitus screening, but the negative predictive value of G.C.B.G is not clinically acceptable.
  • Leila Alidoust *, Zahra Hajebrahimi, Leila Najafi, Mohammad Hossein Somi, Maryam Firoozi, Mohammad Reza Zali Page 234
    Abstract
    Background
    Mannose-binding lectin (MBL) is a constituent of the human innate immune system which may play an important role in combating a variety of infectious diseases and thus may be important for determining hepatitis B virus (HBV) persistence. In this study, we determined MBL genotypes in chronic hepatitis B subjects, spontaneously recovered subjects and healthy controls.
    Methods
    In a case-control study, we examined 100 unrelated patients with chronic hepatitis B and 100 spontaneously recovered patients were referred to Taleghani Hospital and 100 healthy controls which all had been matched by sex and age. Genomic DNA was extracted from blood samples and the following genetic polymorphisms were studied by PCR-RFLP
    Methods
    two point mutations in the promoter region at position -550(H/L variants),-221 (X/Y variants), one point mutation in the 5' untranslated (UT) region at position +4(P/Q variants) and three point mutations located at codon 52, 54 and 57 in exon 1 of the MBL gene, at nucleotide position 223,230 and 239, repectively.
    Result
    Our finding has shown that the frequency of +223 T allele of Codon 52 in chronic HBV patients was 0/22 and 0/37 in spontaneous recovered subjects, respectively. Our results show that there is no significant association between each polymorphisms of the MBL gene with persistent HBV infection in Studying population excepting codon +52 (p value=0.0).
    Conclusion
    Heterozygous for codon 52 mutant allele (C/T) may be associated with recovery from chronic hepatitis B.
  • Manouchehr Vahid Farahmandi *, Aliakbar Esmailijah, Firooz Madadi, Kazemi, Mohamadreza Abassian, Ramin Zanganeh, Naser Valaie Page 241
    Abstract Backgraound: Regarding to increasingly prevalence of total hip arthroplasty and no information about its results in Akhtar hospital, this study was conducted in patients referred to Akhtar hospital between 1985 and 2005.
    Methods
    This study was performed on existing data. Patients records, including age, sex, indication of surgery, applying cement, 10-year survival according to radiologic and clinical evaluation, and Haris Hip Score (HHS), were studied. Patients with at least one-year follow up were evaluated. 10-year survival was calculated and effects of associated factors were analyzed using chi-square or exact Fisher tests.
    Results
    235 hips from 210 patients with mean age of 55.5±16.8 years were operated. 49 percent were male and 51 percent were female. According to applying or not applying cement, and also type of evaluation (clinical and radiographic), 10-year survival was measured between 60 and 85 percent (p<0.2). HHS was calculated as 78.8±15.7. Surgeon, type of surgery and body mass index (BMI) didn’t affect on therapeutic outcome.
    Conclusion
    Survival rate of total hip arthroplasty was lower in Akhtar hospital compared with other centers and further studies were recommended to find causes of these differences.
  • Arezoo Rezazadeh *, Bahram Rashidkhani, Nasrin Omidvar Page 246
    Abstract
    Background
    Using dietary pattern analysis method reflects individuals’ dietary behaviors and therefore could provide more detailed information about nutritional etiology of chronic disease like obesity. The aim of this study is to determine major dietary patterns and general and central obesity in adult women living in north of Tehran in 2007.
    Methods
    In this cross-sectional study 460 women aged 20-50 y, living in north of Tehran, were sampled with stratified random sampling method. Dietary intake in last year was collected by a semi-quantitative food frequency questionnaire. Weight, height and waist circumstance (WC) were measured with standard methods and body mass index (BMI) was calculated. General obesity was defined as BMI ≥30 kg/m2 and central obesity as WC ≥ 88 cm. Factor analysis method was used for identifying major dietary patterns. The association between major dietary patterns and general and central obesity were assessed by logistic regression analysis.
    Results
    Two major dietary patterns were extracted: Healthy dietary pattern and unhealthy dietary pattern. After adjusting for confounders, individuals in the upper quartile of the unhealthy dietary pattern score were more likely to be generally (OR=3.70, P<0.01) and centrally obese (OR=4.01, P<0.01), whereas those in the upper quartile of healthy dietary pattern were less likely to be generally and centrally obese.
    Conclusion
    Major dietary patterns of the women in this study had the significant associations with general and central obesity. Further prospective investigations are required to confirm such associations.
  • Fatemeh Nahidi *, Noorossadat Karman, Naser Vallaei, Zahra Fazli Page 258
    Backgraound: Regarding to the increasing number of postmenopausal women in the world as well as increased life expectancy about 75 years old and respecting to the various complications due to menopause specially early menopause and on the other hand important role of women in family, this study was conducted to determine the incidence of age of menopausal women living in Tehran in 2005.
    Methods
    In this cross-sectional study, 1500 women between 45 and 55 years, living in any of 22 different districts of Tehran, using a multi-stages sampling method in 100 blocks, were randomly selected. Inclusion criteria consist of living in Tehran for at least 10 years, lack of any operation on one or both ovaries or hysterectomy, lacking the history of cancer, cardiovascular diseases, diabetes, hypertension, mental disorders, hospitalization, and hormonal drugs. Data were collected by a questionnaire completed through interview. Content and test-retest methods were used for validity and reliability of the tools, respectively. Demographic data and age of menopause were estimated in samples and community. Factors associated with menopause age were evaluated by SPSS software. T-test, ANOVA and chi-square test were used for data analysis.
    Results
    The results showed the mean age of 49.4±3.4, age at menarche of 13.5±1.6, marital age of 18.9±4.7, primiparous age of 20.6±4.7, the history of lactation of 65.5%, history of taking oral contraceptives of 44.5%, being married of 87.8% and familial history of early menopause of 13.1%. The age of postmenopausal women was 47.13±3.9 years (95%CI: 46.8-50.2 years). The effective factors on menopausal age included smoking, low level of education in the subjects and their spouses, high number of children, long-term consumption of oral contraceptives, ownership of residence, familial history of early menopause.
    Conclusion
    The age of menopause in Iranian women is lower than women from developed counties. Regarding to the limited and controversial knowledge about the related factors with menopausal age, further researches are recommended.
  • Ali Dabbagh *, Masoud Ghorbanloo, Mehran Taherian, Seyed Mehdi Hosseini, Ali Akbar Tavakkolpour, Seyed Sajjad Rzavi, Hamid Reza Aslani Page 265
    Abstract Backgraound: one of the most severe types of pain is acute postoperative pain. The more severe the pain, the more severe its hemodynamic consequences would be. The aim of this study was to assess the analgesic methods of postoperative pain control in orthopedic surgery patients, in Ayatollah Taleghani Hospital, Tehran, Iran.
    Methods
    in a descriptive study, 100 cases undergoing orthopedic surgery were selected and evaluated regarding the severity of postoperative pain and its analgesic methods. A visual Analog Scale was used to assess the pain. Pain severity and its analgesic methods were evaluated.
    Results
    Among 100 patients, 68% did not need analgesic treatment modalities. General anesthesia and spinal anesthesia were the first two common analgesic modalities, respectively. Residual anesthesia was the most common pain control method.
    Conclusion
    the results of this study demonstrated that acute postoperative pain is one of the great concerns, both for the physicians and the patients. This study suggests that more aggressive postoperative pain control is necessary. So, re-evaluation of the pain control methods in the postoperative period is mandatory.
  • Rouhollah Dehghani *, Naser Vallaei Page 269
    Abstract With respect to the importance of scorpions sting and identification of manifestations and symptoms in traditional and Iranian medicine, the present study was conducted to review of scorpion sting treatment, prevention and control it on basis traditional medicine and, and discuss about deficit of methods of control and prevention. In this review article, we have searched through internet by key words. We have tried to cover almost all scorpion-related sites and journals as well as internal and external references. The references show that background of scorpion sting is as long as the history of Iran. Traditional and Iranian medicine have many views on scorpion sting, treatment and prevention of cases. Planning of prevention, control and treatment program based on traditional and Iranian medicine were suggested by researchers.
  • Seyed Sajjad Razavi, Afsaneh Sadeghi *, Ahmad Eghbali, Shahram Sayyadi, Mahshid Talebian Page 280